Eski bir sinema tarihi kitabımızda bir anekdot vardı,
ayrıntılarını şimdi hatırlamadığım için mealen anlatacağım…
İstanbul’un işgal yıllarında, işgal güçleri el koymasın
diye,
bütün kameralar “Gaziler Cemiyeti”ne bağışlanmış!
Bu yüzde, cumhuriyetin ilk yıllarında film şirketleri,
kameraları oradan alıp film çekerlermiş…
Tabii para da yok o zamanlar ama,
tıpkı şimdiki gibi devlet filmlere destek olmaya başlamış…
Ama verdiği desteğin(!) kontrolü için de her yapımın başına,
bir mali komiser(!) gönderiyormuş…
O zamanlar film bulmak da bir mesele imiş…
O yüzden çok prova alınır, tek çekimde kayıt alınırmış…
Neyse, bir gün bir çekimde,
Komiser bir köşede durmuş seti seyrederken,
Yönetmen evli çiftin bir tartışma sahnesi için,
tekrar tekrar prova alıp, sahneyi iyice pişirmiş!
Sıra çekime gelince, Yönetmen oyuncuya/kocaya dönüp,
provada yapılamayan bir şey daha istemiş;
- Tartışma bitince, çok sinirlendiğin için şu vazoyu da alıp
şu aynaya fırlat, demiş…
Komiser kocaman ve pahalı aynaya bakıp, telaşla;
- Aman sayın yönetmenim!.. Şu pahalı aynayı kırmasak!.. Adam vazoyu
duvara atsa da masraf olmasa!..
Yönetmen sahnenin dramatik etkisi düşecek diye itiraz etmiş
ama ne çare!..
Sonuçta, vazonun duvara atılmasına karar verilmiş…
Neyse… Çekim tam yeniden başlamak üzere iken,
arada düşünüp taşınan Komiser bir kez daha gelip,
- Sayın yönetmenim, şu vazoyu da kırmasak, ne iyi olur.
Pencereyi açalım, koca onu pencereden dışarı atsın. Dışarı koyduğumuz bir setçi
de vazoyu tutsun!..
Yönetmen yine itiraz edecek olmuş ama, parayı veren düdüğü
bu mantıkla çaldığı için yine laf anlatamamış…
İşte bu yüzden,
Sinema yaparken madden ve manen,
bir adım bile geri çekilmemek gerekir…
Yoksa sonu olmayan bir kabul ediş başlar…
O zaman, 1 milyona çıkacak film, 800 bine, 500 bine, derken…
Veya “bakanlık desteği üstüne 3-5 koyarak”,
ortaya kimsenin seyretmek istemediği birçok film çıkar…
Hüseyin Kuzu
NOT: Bu yazı, yazarı ve ilk alındığı yayın yeri belirtilerek, başlığı değiştirilmeden, bütün olarak izinsiz yayınlanabilir.
Merhaba hocam yıllar geçti hatırlamazsınız sanırım
YanıtlaSilhis hareketi vardı 10 sene oldu, öğrenci olarak girmek istemiştim, bilmediğim kriterlerle soğuk davranmıştınız, yıllar geçti hayat götüme kaçtı ama sinema yapma özlemim hala var! Ontik bir sorun artık. Bu genelde his hareketi yada toplantılar devam ediyor mu? katılmak istiyorum
saygılar
Ahmet
Gördüğün gibi HiS hala var Ahmet... Ama o bir kurum değildi ki içeri giresin. Bir yolculuk o.. Katıldığını hissediyorsan içeridesin demektir. İçi veya dışı yok yani..!
YanıtlaSil